“Dü dü düt” ya da “Yetersiz bakiye” seslerini hatırlarsınız. Birisi size geçiş üstünlüğü diğeri ise durma zorunluluğu getirir. Bakiyeniz yetersizse eskiden olduğu gibi “Fazla bileti olan var mı?” diye soramıyorsunuz ; en azından İstanbul için soru “ Fazla akbili olan var mı?” şeklinde oluyor. Tabi burada kastedilen Akbil’in kendisi değil içindeki bakiye.

Eğer bunu soracak cesaretiniz yoksa otobüsten inip dolum yapacak bir otamat ya da büfe bulmanız gerekiyor.

Sizin o seslerle olan ilişkiniz bu noktada son buluyor. Ama şoför bey için işler o kadar kolay değil. Sabah 08:00’da ya da daha erken başladığı mesai bu sesi belki binlerce kez duyarak devam ediyor. Bitmek bilmeden “dü dü düt..” ya da “yetersiz bakiye..” sesini duyuyor.

Daha önce bu konuda bir çalışma yapılmış mıdır bilemem. Ama ben ofiste çalıştığım ve telefonların çok fazla çaldığı zamanlarda aynı sesi duymaktan ne kadar rahatsız olduğumu çok iyi hatırlıyorum. Telefon üreticileri de bu problemden haberdar ki ofis telefonların içine 8-10 tane farklı melodi eklemişler. Günler içinde değişmeli olarak melodileri kullanabiliyorsunuz.

Bazı meslek dallarında böyle imkanlar yok. Ama şimdi aklıma geldi “neden olmasın ki?” yani keşke şoförler de bu sesleri istedikleri zaman değiştirebilseler. Çünkü çekilecek çile değil.

Anneler için de benzer bir durum var. Özellikle çalışmayan anneler çocuklarının sesine karşı tahammülsüz olabiliyorlar. Sabahtan akşama kadar farklı tonlarda “annneee” sesini duya duya bir hal oluyorlar.

Akşam baba eve gelince taze ve sevimli bir çocuk sesi duyuyor ama anne için ses çok rahatsız edici. Baba kısmı sabahtan beri bu sese maruz kalmadığı için anlam veremiyor. Ama hafta sonları anneyi anlamak için iyi bir fırsat.

Lütfen sürekli aynı sese maruz kalan insanlara karşı biraz daha anlayışlı olalım.

Bonus: Sesin etkileme biçimleri ile ilgili bu güzel videoyu izleyebilirsiniz. Hem kişisel olarak hem de eğitimsel anlamda ses-ortam-kişi ilişkisini çok güzel anlatmış.

JULIAN TREASURE-The 4 ways sound affects us